Raha tsy mifanaraka amin’ ny  Tenin’ Andriamanitra ny fiai­nantsika, na dia amin’ ny didy iray aza (na izay voasoratra) dia mbola tsy mendrika na vonona ho amin’ ny lanitra isika. Tsy azo ekena na oviana na oviana ho any an-danitra isika raha tàhiny mandà an-tsitrapo sy amim-pahalalana tsy hankato ny Tenin’ Andriamanitra sy hivelona araka izany. Hoy Jesosy : « Sambatra...

Ny fiaraha-mandeha amin’ Andriamanitra dia mifono zava­tra telo fara-faharatsiny : 1°— FIARAHANA : Ity fahatsapana ity dia tenifikasan’ ny Tompontsika tamin’ ny mpianany (Jao. 14 : 21-24), ilay tsy azon’ i Joda raha niteny hoe :’Tompoko, nahoana no aminay ihany no isehoanao, fa tsy amin’ izao tontolo izao koa ? Mbola tsy azon’ izy ireo mihitsy io tamin’ izany fotoan’ andro...

2° — FIOMBONANA : Raha miresaka fananana fiombonana amin’ i Kristy isika, izay tiana holazaina dia fiombonam-po. Rehefa mifampiresaka isika dia fo mankamin’ ny fo. Ny fisakaizana akaiky sy fifanka­zarana dia fiaraha-mandeha ara-panahy. « Ny firaisanay dia amin’ ny Ray sy amin’ i Jesosy Kristy Zanany ». I Jao. 1 : 3. Marina ilay fitenenana hoe : « Raha miara-mandeha amin’ Andriamanitra ianao,...

3° — FANDROSOANA : Tsy mihemotra na oviana na oviana Andriamanitra, ary raha miara-mandeha Aminy isika dia tsy hanao izany na oviana na oviana ! Ny fandehanana dia fihetsika mitovy sy miaraka, din­gana mifandimby, ka ny tsirairay dia mialoha ny teo aloha. Tsy fikoropahana tsy akory, na fitsambikinana, fa fandrosoana mato­tra miala amin’ ny toerana iray mankamin’ ny anankiray. Ireoizay miara-mandeha...

Nisy mpanoratra iray fahiny niteny tamim-pahendrena hoe   :   ‘Misy sokajy roa ny kristiana. Miaina amin’ ny fiainana tsy misy rahoraho ny ankamaroany, manao asa soa betsaka, mitady ny mifady ny faharatsianalehibe,mamonjy fiangonana, nefa tsy miadyny ady mafy hanoherana tanteraka an’ izao tontolo izao, na koa manao ezaka goavana hampandroso nyfanjakan’ i Kristy ! Ireny olona ireny dia tsy mikendry fahamendrehana ara-panahy mano­kana,famionona fotsiny amin’...

Ny hevitra fototry ny fanamasinana dia fisarahana. Mana­masina ny tenany ny olona iray rehefa manasaraka ny tenany tsy ho amin’ izay rehetra ratsy sy tsy madio, ka manokana ny fiainany manontoloho amin’ ny fanaovana ny sitrapon’ Andriamanitra ! Amin’ io hevitra io izy dia asa mazava ataon’ ny tena manokana. Milavo lefona eo anatrehan’   Andriamanitra amin’ ny fanoavana tanteraka izy. Ny filavoantsika...

Ny Mahasoa ho an’ ny Tompo dia midika hoe « fahamen­drehana ». Ny hoe « mahasoa » dia ilay olona tena ilaina — mifanen­tana tsara amin’ ny zava-kendrena ilain’ ny Tompo hotanterahan’ ny olona. Raha te-hitarika rano madio avy any an-dohasaha ho ao amin’ ny fonenanao ianao, dia mitady tioba hampiasaina ho fan­tsona hikorianan ny rano… Fa zahanao tsara ireo ka hoy ianao   :  « IRETO tsy mendrika...

Ny fahamasinana sy ny hoe mahasoa dia mifampiankina. Mety misy maningana nefa izao no fitsipika   :   Izay hamasinin’ Andriamanitra ho amin’ ny asany dia homeny voninahitra amin’ ny fahombiazana ! Tsy ny saina tsy akory, na dia mamiratra aza izany, tsy ny fahaizan-javatra manokana, na dia mahafinaritra aza izany, tsy ny fahaiza-mandahateny na dia manintona aza, no ma­hatanteraka ny tsara...